Είναι μια πάθηση που αφορά τα νεογνά και μπορεί από μια απλή χαλαρότητα-δυσπλασία του ισχίου να καταλήξει σε μια σοβαρή παραμόρφωση της άρθρωσης.
Η πρώιμη διάγνωση έχει πολύ μεγάλη σημασία και πραγματοποιείτε απο τις πρώτες μέρες ζωής του νεογνού με καλή κλινική εξέταση και υπέρηχο και με ακτινολογικό έλεγχο στην συνέχεια της ζωής του παιδιού.
Η θεραπεία περιλαμβάνει παρακολούθηση, τοποθέτηση ειδικών ναρθηκών και όπου αυτή αποτυγχάνει η θεραπεία είναι χειρουργική. Σε συγγενή εξαρθρήματα ισχίου (παραμελημένα) και σε μεγάλες ηλικίες η ολική αρθροπλαστικη ισχίου είναι η λύση εκλογής.